Als ontmaskeren den tweede aard is, doorzie je al snel de zelf-exotisering van volksfiguren. In een eerdere post werd zo het ware gezicht van Mario Pollowski ook wel Mauro Pawlowski, oftewel de oervlaming Mark Pauwels, tentoongesteld aan de waarheidsschandpaal. Niks mis, zul je denken, de kleine muziekzelfstandige moet ook zijn boterham verdienen, maar bij al te grove leugenarij dien je soms teneinde een hellend vlak te vermijden je burgerlijke verantwoordelijkheid nemen.
In dit tweede geval dienen we helaas de nepmarokkaan Cheb Khaled te ontsluieren om zo zijn ware Vlaamse aard uit smeren op die dikke plak blogbrood Beste Ooit. Cheb Khaled heet eigenlijk weinig meer dan Jef Peeters, die als Jef Galet gedurende zowat de hele jaren zeventig grote wafelsier maakte op marktkramen en foren allerlei. In de gevaarlijke jaren tachtig ontdekte de arme man echter een combinatie van het abonnement op de zonnebank, bruinen zonder zon en de populariteitsstijging van alles wat rook naar Noordafrikaans. Eén en één is meer dan twee dacht de slinkse sloeber en Cheb Khaled was geboren en getogen, achteraf en nog steeds meer dan menige festivalweide verblijdend met z'n gezaag over Aïsha (een ingekleurd verhaal over z'n buurvrouw Ilse). Fuck that, bij deze.
