Kak op flik

Als men zich hier beseffend bedenkt dat het je maar zal overkomen en dat daaraan gekoppeld de inspiratie niet ten allen tijde vers gereed zit in de hand, dan is het niet zelden al mijmerend aan den genaamde St*f Van M*chelen, laten we hem voor de onduidelijkheid -de politie heeft tenslotte ook een verbinding met mijn internet- Staf noemen, verre van goed maar nog steeds even dicht bij duidelijkheid voor zijn naaste vrienden en familie, allen vermoedelijk niet gezegend met een kabel vol wereldwijdse lekkernij zoals uzelf en toch zeker genoeg tot uw erotische lokale verbeelding sprekend, want de held is de fiere auteur van niet enkel die ene halfvolle wijnfles richting een zomerse ATV-reporter, maar ook en daarom van de vermeldingspartij bij Beste Ooit, de enige ware auteur van Antwerpens beste piece ooit: KAK OP FLIK. Te situeren ergens in de buurt van de Groenplaats en ons inziens historisch ook in de woelige nadagen van de grunge, waarin Kurt Cobain de mooie pracht des vandalismens in de vorm van een steen in het aangezicht van een politieagent stickergewijs bezong, moest de genaamde Staf (sic) zijn eigenwijze duit in de oproerzak doen en kon hij niks beter verzinnen dan de bovenstaande snede, het niveau van de wildspuitersscene daarmee op z'n dooie eentje naar de eenzaamste hoogte ooit trekkend. Hoeveel maal er sindsdien op flik gekakt is, je wil het niet weten. Respect dus.